Pierwsza skocznia narciarskie w Worochcie została wybudowana w latach 1921-1922 z inicjatywy SNPTT w Stanisławowie. Obiekt położony nad linią kolejową gościł Mistrzostwa Polski w 1922 roku, które wygrał Aleksander Rozmus, zaś w II kategorii seniorów zwyciężyła Elżbieta Michalewska-Ziętkiewiczowa, ostatecznie niesklasyfikowana. Skocznia przeszła przebudowę w latach 30. XX wieku, ale po II wojnie światowej odeszła w zapomnienie. Jej pozostałości istnieją jednak po dziś dzień.
Obecne skocznie w Worochcie zostały wybudowane w 1955 roku, kiedy Ukraina była częścią ZSRR. Kompleks składający się z obiektów K-20, K-45, K-70 i K-90 przeszedł modernizację w 1973 roku. Z racji posiadania mat igelitowych, to właśnie Worochta była popularnym miejscem letnich obozów treningowych dla drużyn juniorskich.
Po rozpadzie ZSRR suma pieniędzy przeznaczanych na utrzymywanie skoczni zmalała, przez co zaczęły być rzadziej używane. Skocznie w Worochcie, pomimo przestarzałego igelitu, są nadal czynne.